Serebral Palsi ve İşitme Kaybı
Serebral Palsi ve İşitme Kaybı Giriş
Serebral Palsi için yapılan en son tanımlamalar bu motor bozukluğun, çeşitli sistemlerdeki etkilenimleri yanı sıra işitme, konuşma ve dilde de bozukluklar içerdiği şeklindedir. Ayrıca SP’li çocuklarda diğer sistemlerdeki bozukluklara ek olarak işitme sisteminde iletim tipi işitme kaybı (İTİK), mixt tip ve sensörinöral tip işitme kaybı (SNİK) olabileceği de bildirilmektedir. İşitmeyi davranışsal ve fizyolojik olarak değerlendiren birçok odyolojik değerlendirme sonucunda edinilen bilgiler doğrultusunda yapılan geniş sınıflandırmaya göre; SP’li çocukların büyük bir kısmında işitme kaybı görülebilmektedir.
Serebral Palsi’li çocuklarda işitme kaybı açısından genetik bir yatkınlık mevcut olsa da, genetik dışı bazı nedenlerin, SP’li çocukların işitme kaybı açısından risk altında olmalarına neden olmaktadır. Bu risk faktörleri içinde intrauterin sitomeglovirüs enfeksiyonu, şiddetli hipoksik iskemik durum, ekstrakorporeal membran oksijenasyonu, yenidoğan hiperbiluribinemisi, çok düşük doğum ağırlığı, yenidoğan menejiti yer almaktadır. SP olan çocuklarda işitme kaybı prevalansı için geçmiş dönemlerde %30-%40 arası bir tahminde bulunulurken; Amerikan Nöroloji Akademisi adına yapılan sistematik bir araştırmadan elde edilen verilere göre SP’li çocukların %12’sinde işitme kaybı olduğu yönündedir.
Serebral Palsi ve OM
Serebral Palsi’li çocuklarda İTİK görülmesi, genellikle otitis media ile ilişkilendirilebilir ve bu bağlamda bu tip bir işitme kaybının tedavisi ilk önce otisis medianın semptomlarını önlemekle olacaktır. SNİK olan SP’li çocuğu tedavi etmek, İTİK olan SP’li çocuğu tedavi etmekten daha zordur. Çünkü İTİK; dış kulak yolu, kulak zarı ve orta kulak yapılarında ses iletimini engelleyecek patolojilerden kaynaklı iken, sensörinöral işitme kaybı; iç kulaktaki sinir hasarını kapsayan bir mekanizmaya sahiptir. Zaten motor becerileriyle ilgili bozukluk yaşayan SP’li çocukların eğer işitme kaybı tedavi edilmezse, bu işitme kaybı özellikle dil, konuşma ve sosyal gelişim açısından büyük bir sıkıntı oluşturacaktır.
Serebral Palsi’li çocukların odyolojik değerlendirilmesi yapılırken bazı sorunlarla karşılaşılabilir. SP’li çocuklar, davranışsal odyometride fiziksel kısıtlılık nedeniyle davranım gösteremeyebilirler. Görsel şartlandırma odyometrisi için başın bir dönüş yapması veya bu aşamada çocuğun gövdesini sabit tutması da çok zor olabilir. Bu durum SP’de motor bozukluklara ek olarak ciddi bir bilişsel bozulmanın sonucu da olabilir. Bu çocuklarda davranış testleri ile değerlendirme güvenilir sonuç vermeyeceği için ABR gibi elektrofizyolojik testler ön plana çıkmaktadır.
