Eş zamanlı olarak, farklı frekanslardaki iki saf sesin kokleaya gönderilmesinin ardından ortaya çıkar. Bu iki saf ses (f1 ve f2), temel frekanslar olarak alınır (f2>f1). Ortaya çıkan OAE’nin f3 frekansı temel frekanslardan farklı, aritmetik olarak ilişkilidir. Bu aritmetik ilşikinin fonksiyonu f2-f1, 2f1-f2 ve başka formüllerle olabilir. DP-OAE iki farklı frekansta, pure ton sesler kullanılarak aralarında belirli bir ölçüde frekans farkı bulunan f1 ve f2 frekanslarında, L1 ve L2 şiddetlerinde peş peşe uyarının kokleaya gönderilmesiyle bir veya daha fazla frekansta akustik enerji yayılımı oluşur. Bu akustik enerji yayılımına “Distorsiyon Ürünü Otoakustik Emisyon” denir.
Otoakustik Emisyonlar iç kulakta dış tüylü hücrelerin fonksiyonunu değerlendirmede kullanılan non-invaziv, hızlı sonuç veren, objektif bir test yöntemi olması nedeniyle klinikte kullanılan efektif bir test yöntemidir.
Distorsiyon ürünü otoakustik emisyonlar kokleanın lokalize edilmesinde daha uygun bir OAE yöntemidir ve DP-OAE’nin daha frekansa spesifik olduğu düşünülmektedir.
