Otoakustik Emisyon Türleri

otoakustik emisyon nedir,
otoakustik emisyon makale,
otoakustik emisyon tez,
otoakustik emisyonlar,
otoakustik emisyon pdf,
otoakustik emisyon testi nasıl yapılır,
otoakustik emisyon testi neden yapılır.

OAE’ler, uyarılmış otoakustik emisyonlar (evoked otoacoustic emissions, EOAE) ve spontan otoakustik emisyonlar (spontaneous otoacoustic emissions, SOAE) olarak ikiye ayrılır.

1.Uyarılmış otoakustik emisyonlar (EOAE): Geçici uyarılmış otoakustik emisyon (transient evoked otoacoustic emissions, TEOAE): Akustik uyaranlara yanıt olarak çok kısa sürede alınan seslerdir. Genellikle klik uyaran kullanılır ama tone-burst uyaran da kullanılabilir. TEOAE cevapları 1000-4000 Hz konuşma frekansları arasında ölçüm yapar. Ayrıca 35 dBHL üstündeki işitme kaybında genellikle TEOAE yanıtı bulunmaz.

Distorsiyon ürünü otoakustik emisyonlar (distortion product otoacoustic emissions, DPOAE): Bunlar eşzamanlı olarak farklı iki saf sesin kokleaya gönderilmesinin ardından ortaya çıkar. Bu iki saf ses (f1 ve f2), temel frekanslar olarak alınır. Distorsiyon ürünü OAE’lerin elde edilmesinde temel frekanslar arasındaki oranın önemi büyüktür. Ayrıca uyaran şiddetleri (L1 ve L2) arasında oranın da DPOAE amplitüdleri üzerine etkisi vardır. İnsanlarda en yüksek amplitüdlü DPOAE f2/f1 oranı 1.22 ve bu iki primer saf sesler arası farkı (L1˃L2) 0 ve 15dB arasında olduğunda kayıt edilir. DPOAE için şiddet seviyeleri 65 ve 55 dB SPL’dir. DPOAE’ler de 1500, 2000, 2500, 3200, 4000, 5000, 6000 ve 8000 Hz frekanslarında bakılır. Alçak frekanslarda iç gürültü yüksekliğine bağlı olarak yüksek frekanslara oranla daha az gözlenmektedir. DPOAE 50 dB HL’i aşan işitme kayıplarında elde edilmez.

Uyaran frekans otoakustik emisyonları (stimulus frequency otoacoustic emissions, SFOAE’ler): SFOAE bir seferde bir frekans için ölçülür. Uyaran dalga formu ile kaydedilen dalga biçimi arasındaki vektörel fark ile algılanır. Kliniklerde kullanılması yaygınlaşmamıştır.

2. Spontan otoakustik emisyonlar (spontaneous otoacoustic emissions, SOAE): Herhangi bir uyaran verilmeden dış kulak kanalından kayıt edebilen, dar bantlı düşük şiddetli akustik sinyallerden oluşan emisyonlara denir. İşitmesi normal olan kişilerin yaklaşık %35-50’sinde bulunur. Ses 500-4500 Hz arasında sabit kalır ve birçok insan SOAE’leri kulak çınlaması olarak algılar.

Otoakustik Emisyonların Klinik Uygulamaları:

1. Yenidoğan işitme tarama testi

2. Diğer odyolojik testlerin sağlamasının yapılması

3. Kokleanın intra-operatif monitörizasyonu

4. İşitsel nöropati tanısı

5. Ototoksisite monitörizasyonu

6. Tinnitus monitörizasyonu

7. Ani işitme kaybı

8. Gürültüye bağlı işitme kaybının erken tanısı 

9. Koklear-retrokoklear işitme kaybı ayrımı

10. İşitme cihazı adayı hastanın dış tüylü hücrelerinin işlevinin araştırılması

11. Saf ses odyometrisi testlerinde simülasyonu yapan hastalarda kullanımı (DAMAGUM,2017)