Vestibüler Sistem: Nörolojik Değerlendirme

Vestibüler Sistem: Nörolojik Değerlendirmesinde birçok test yöntmi mevcuttur aşağıda bu testler kısaca ne için kullanıldığı ve sonucu hakkında bilgi verilmiştir.

a. Parmak burun testi (üst ekstremiteler için):

Hasta kolunu tam ekstansiyondan fleksiyona getirerek, parmağını kendi burnuna değdirir ve kolunu tekrar ekstansiyona getirir. Hasta bu hareketi ardışık olacak şekilde yapar. Bir diğer ve yaygın olarak yapılanı ise hasta işaret parmağını klinisyenin işaret parmağına değdirdikten sonra kendi burnuna değdirir, bu hareket pek çok kez tekrarlanırken, klinisyen sürekli olarak parmağının yerini değiştirir (test önce göz açık sonra göz kapalıyken yapılır). Santral patolojilerde hasta bu testte başarılı olamaz (Brandt et al., 2013).

b. Diz Topuk Testi (alt ekstremiteler):

Bu testte hastadan oturuyorken bir ayağının topuğunu diğer ayağının ayak bileğinden başlayarak dizine doğru çekmesi istenir. Santral patolojilerde hasta bu testte başarılı olamaz (Campbell, 2013).

c. Romberg Testi:

Hastadan; ayakları omuz hizasında açık, kollar yanlarda serbest olacak şekilde dik bir pozisyonda ayakta durması istenir. Hasta bu test sırasında sert ve ince tabanlı bir ayakkabı giymelidir. Herhangi bir destek almayan hastanın, önce gözler açık sonra kapalı iken ayakta durması istenir. Bu test yapılırken hastanın düşmemesi için önlem alınmalıdır; test yapan kişi sürekli hastanın yakınlarında olmalı ve hastayı düşecekken koruyacak şekilde hazırlıklı olmalıdır. Periferik vestibüler patolojilerde, düşmenin yönü patolojinin olduğu tarafa doğrudur (Halmagyi ve Akdal, 2005; Zamysłowska-Szmytke et al., 2015)

d. Tandem Romberg Testi:

Hastanın, bir ayağı diğerinin önüne alarak (tandem duruş) yine önce gözler açık sonra gözler kapalı ayakta durması istenir (Halmagyi ve Akdal, 2005; Zamysłowska-Szmytke et al., 2015).

e. Unterberger Testi:

Hastanın, kollarını öne uzatarak gözleri kapalıyken olduğu yerde adım alması istenir ve bir yöne sapma olup olmadığı gözlenir. Periferik vestibüler patolojilerde, dönmenin yönü patolojinin olduğu tarafa doğrudur. (Halmagyi ve Akdal, 2005; Brandt et al., 2013).

f. Tek Çizgi Üzerinde Yürüme:

Hastanın düz bir çizgi üzerinde, önce gözleri kapalı sonra açık olarak yürümesi istenir. Düz çizginin uzunluğu 6-8 m olmalı, hasta bir turu bitirdiğinde dönerek diğer tura başlamalı, bu turlar birkaç kez yapılmalıdır. Hasta tek çizgi üzerinde yürürken izlenerek, sağa ya da sola sapma olup olmadığı saptanmalı ve test formu üzerinde bu durum belirtilmelidir. Periferik vestibüler patolojisi olan hastalar düz çizgi üzerinde yürüyemez, patolojinin olduğu tarafa doğru bir sapma gözlenir (Herdman, 2000; Brandt et al, 2011; Kerber ve Baloh, 2013).