Tone decay testi nedir nasıl yapılır ?
- Sensorinöral işitme kayıplarında, lezyonun koklear-retrokoklear lokalizasyonunun ayırıcı tanısının yapılabilmesi için bazı özel testler uygulanabilir. Rutin odyolojik test bataryası içinde yer alan ve lezyon yerini belirleyici bu testler; eşiküstü – supraliminer testler olarak adlandırılırlar.
- Bu test bataryası; işitsel adaptasyon ve hassasiyet ölçümlerine dayanır. (Jerger, 1987)
- Odyometrelerle yapılan ayırıcı tanı testlerinin cevapları kişiye bağımlı olsa da, klinisyene en kısa yoldan patoloji ile ilgili fikir verdiği için değerlidir.
- Devamlı verilen sesli uyaranın bir süre sonra işitilemez olması esasına dayanır.
- İşitmede adaptasyon, sensorinöral sistemin normal bir fonsiyonudur.
- Ancak; SN işitme kayıplı kulakların adaptasyon yeteneği, normal işitmeli kulaklara göre daha yüksektir. Retrokoklear işitme kayıplı kulakların bu hızlı ve şiddetli adaptasyon yeteneği, TDT testinin esasını teşkil eder.
- Testi yapılışı;
- Önce testin yapılacağı frekanstaki işitme eşiği belirlenir.
- Sonra eşik üzerine 5 dB eklenir ve bu ton sabit bir şekilde 60 sn süre ile hastanın kulağına verilir.
- Hastadan sesi duyduğu sürece butona basması, ses duyulmaz olunca butondan elini çekmesi istenir.
- Sesin duyulması 60 sn. bitmeden sonlanıyorsa, verilen ses şiddetinin üzerine 5 dB daha eklenir. Tekrar aynı yönerge verilir.
- Hasta sinyali 60 sn boyunca kesintisiz duyuncaya kadar teste devam edilir.
- Sonuçlar şu şekilde yorumlanır :
– 0 – 15 dB decay : Normal kulak veya hafif koklear patoloji
– 15 – 30 dB decay : Orta veya şiddetli koklear patoloji
– 30 dB ve üzerinde decay : Retrokoklear patoloji
- TDT testinin çok fazla modifikasyonu bulunmaktadır.
- HOOD’S TONE DECAY TEST (1956)
- CARHART TONE DECAY TEST (1957)
- OWEN’S TDT (1964)
– OLSEM AND OFFSINGER (1974) (ROSENBERG 1 MINUTE MODIFICATION OF CARHART TDT/ GREEN’S MODIFIED TDT)
- TDT’nin bir modifikasyonun da STAT ( Suprathreshold Adaptation Test) testi olduğu bilinmektedir.
